عصر پاییز

عصر تنهایی رفتم کتاب بخرم ، عصر بود ، غروب بود ، باد پاییزی میومد ، برگ ها زیر پا خش خش میکردن ؛ میخواستم بهش زنگ بزنم ، میخواستم بهش زنگ بزنم ماجرا های اخیر رو تعریف کنم ، نگاه به شارژ پوليم کردم ، دیدم میتونم در حد یه ربع حرف بزنم . خیلی با خودم کلنجار رفتم .  کتاب خریدم ، برگشتم ، ظرف شستم ، شام درست کردم . ولی بهش زنگ نزدم .

خودم بهش گفته بودم : دوستم من خودم میرم  قبل از این که تو بهم بگی برو تا برای یه بار هم که شده غرورم رو دربرابرت حفظ کنم .

و رفتم.

من : الان دیگه باید خداحافظی کنیم ؟

او : نمیدونم ، من خداحافظی رو دوست دارم

من : منم دوست ندارم

او : پس چی کار کنیم ؟

من : عادت می کنیم...

پلاک 1995...